Francus
Latine +/-
Notatio +/-
A lingua Franca antiqua.
Nomen proprium +/-
Franc|us, -a, -um
- √ Qui ad Galli pertinet.
- Qui ad Franciam aut eius gentem pertinet.
- francus | subst.masc. Nummus qui a Francogallis adhibetur; Francogallice franc.
Declinatio +/-
singularis | pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | Francus | Franca | Francum | nom. | Francī | Francae | Franca |
gen. | Francī | Francae | Francī | gen. | Francōrum | Francārum | Francōrum |
dat. | Francō | Francae | Francō | dat. | Francīs | Francīs | Francīs |
acc. | Francum | Francam | Francum | acc. | Francōs | Francās | Franca |
abl. | Francō | Francā | Francō | abl. | Francīs | Francīs | Francīs |
voc. | France | Franca | Francum | voc. | Francī | Francae | Franca |
Translationes +/-
- de Franconibus Frankish adj. , Frank subst.
- de Francia French adj. , Frenchman subst.m.
- nummus franc
- de Franconibus franco adj. , Franco subst.
- de Francia francese adj. , Francese subst.m.
- nummus franco
Dictiones derivatae +/-
Collocationes