ligatura

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ligaːˈtuːra/

(classice)

Syllabificatio phonetica: li·gā·tū·ra — morphologica: ligatur-a

Notatio

ligo (ligat-) + -ura.

Nomen substantivum

lĭgātūr|a, -ae fem.

1. Res ligans; copula.
2. Res colligatae, sicut:
   1. Digraphus, ut litterae a et e in æ.
   2. Uvae.
3. Amuletum ad collum suspensum.
4. Factum ligandi.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	ligātūra	ligātūrae	I
gen.	ligātūrae	ligātūrārum	II
dat.	ligātūrae	ligātūrīs	III
acc.	ligātūram	ligātūrās	IV
abl.	ligātūrā	ligātūrīs	VI
voc.	ligātūra	ligātūrae	V

Dictiones collatae

Synonyma

• ligāmen

Translationes

Res ligans	dilatare ▼

Res ligans	collabi ▲

Anglice: binding (en), tying (en) Germanice: Band (de) n, Verband (de) m Italice: fasciatura (it) f, legatura (it) f

Res colligatae	dilatare ▼

Res colligatae	collabi ▲

Anglice: ligature (en) Esperantice: ligaturo (eo) Germanice: Ligatur (de) f; Bündel (de) n Italice: legatura (it) f

Amuletum ad collum suspensum	dilatare ▼

Amuletum ad collum suspensum	collabi ▲

Anglice: amulet (en) Germanice: Amulett (de) n Italice: amuleto (it) m

Loci

Latinitas postclassica

et fragmen massae caricarum et duas ligaturas uvae passae —Vulgata Hieronymi, 1 Samuelis 30:12

Discretiva

ligatura dictio est in variis linguis:

• Bohemice: ligatura
• Lusitane: ligatura
• Servocroate: ligatura

Dictiones similes

• Hungarice: ligatúra

Formae affines

Latine

ligātūrā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ligātūrā	casus ablativus singularis	substantivi ligātūra

Appellatio pronuntiatusque

API: /ligaːˈtuːraː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: li·gā·tū·rā — morphologica: ligatur-a