Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈori.or/(classice)
Syllabificatio phonetica: o·ri·or — morphologica: or-ior

Verbum deponens

+/-

ŏr|ĭor, -īrī, ortus sum, oritūrus, oriundus

  1. Surgere, se extollere

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

Thema Deponens
or- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. orior oriar   oriēbar orerer oriar  
II. sing. oreris oriāris orere! oriēbāris orerēris oriēris oritor!
III. sing. oritur oriātur   oriēbātur orerētur oriētur oritor!
I. plur. orimur oriāmur   oriēbāmur orerēmur oriēmur  
II. plur. oriminī oriāminī oriminī! oriēbāminī orerēminī oriēminī
III. plur. oriuntur oriantur   oriēbantur orerentur orientur oriuntor!
Thema Deponens
ort- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. ortus,
-a, -um sum
ortus,
-a, -um sim
ortus,
-a, -um eram
ortus,
-a, -um essem
ortus,
-a, -um erō
II. sing. ortus,
-a, -um es
ortus,
-a, -um sīs
ortus,
-a, -um erās
ortus,
-a, -um essēs
ortus,
-a, -um eris
III. sing. ortus,
-a, -um est
ortus,
-a, -um sit
ortus,
-a, -um erat
ortus,
-a, -um esset
ortus,
-a, -um erit
I. plur. ortī,
-ae, -a sumus
ortī,
-ae, -a sīmus
ortī,
-ae, -a erāmus
ortī,
-ae, -a essēmus
ortī,
-ae, -a erimus
II. plur. ortī,
-ae, -a estis
ortī,
-ae, -a sītis
ortī,
-ae, -a erātis
ortī,
-ae, -a essētis
ortī,
-ae, -a eritis
III. plur. ortī,
-ae, -a sunt
ortī,
-ae, -a sint
ortī,
-ae, -a erant
ortī,
-ae, -a essent
ortī,
-ae, -a erunt

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Dep. orīrī ortum,
-am, -um esse
oritūrum,
-am, -um esse
oriēns ortus,
-a, -um
oritūrus,
-a, -um

Gerundium Gerundivum Supinum
oriundī oriundus, -a, -um ortum ortū

Translationes

+/-
Surgere, se extolleredilatare ▼
Surgere, se extollerecollabi ▲