Quincunx (tesserae)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈkwiːn.kuːnks/(classice)
Syllabificatio phonetica: quīn·cūnx — morphologica: quinc-unx

Notatio

+/-
quinque + uncia

Nomen substantivum

+/-

quīncūn|x, -cis masc.

  1. Quinque partes ex duodecim; 5⁄12.
  2. Res praesertim arbores in forma (quinione tesserae).

Declinatio

+/-
m. sing. plur.
nom. quīncūnx quīncūncēs I
gen. quīncūncis quīncūncum
quīncūncium
II
dat. quīncūncī quīncūncibus III
acc. quīncūncem quīncūncēs IV
abl. quīncūnce quīncūncibus VI
voc. quīncūnx quīncūncēs V

Translationes

+/-
Quinque partes ex duodecimdilatare ▼
Quinque partes ex duodecimcollabi ▲
Res praesertim arbores in forma ⚄dilatare ▼
Res praesertim arbores in forma ⚄collabi ▲

Loci

+/-
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Pars tertia pedes novem milia, et sexcentos, hoc est triens, in quo sunt scripula XCVI. Pars tertia et duodecima pedes duodecim milia hoc est quincunx, in quo sunt scripula CXX. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber quintus. Caput I. [11]  — quincunx
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: quincunx.