afferre
Discretiva
afferre dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
afferre | secunda singularis | praesens | passiva | imperativus | afferō |
afferre | —
|
praesens | activa | infinitivus | afferō |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /afˈferre/ (classice) - Syllabificatio phonetica: af·fer·re — morphologica: af-fer-re
Formae aliae +/-
Loci +/-
Lucius Annaeus Seneca -3/+65 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (Universitas Turicensis): Tomus / Liber III. 25, versus [11] — afferre
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: afferre.