Latine +/-

antagōnista +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /antagoːˈnista/(classice)
Syllabificatio phonetica: an·ta·gō·nis·ta — morphologica: ant-agonist-a

Notatio +/-

Graeca Antiqua: ἀνταγωνιστής (antagōnistḗs), ab Graeca Antiqua: ἀντί (antí, “contra”) + Graeca Antiqua: ἀγωνιστής (agōnistḗs, “pugnator”)

Nomen substantivum +/-

antagōnist|a, -ae masc.

  1. Qui nobis externis actionibus adversatur.

Declinatio +/-

f. sing. plur.
nom. antagōnista antagōnistae I
gen. antagōnistae antagōnistārum II
dat. antagōnistae antagōnistīs III
acc. antagōnistam antagōnistās IV
abl. antagōnistā antagōnistīs VI
voc. antagōnista antagōnistae V

Dictiones collatae +/-

Synonyma

  1. adversārius

Translationes +/-

Qui nobis externis actionibus adversaturdilatare ▼
Qui nobis externis actionibus adversaturcollabi ▲

Discretiva

  antagonista dictio est in variis linguis:

Dictiones similes +/-

Formae affines +/-

Latine +/-

antagōnistā +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
antagōnistā casus ablativus singularis substantivi antagōnista
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /antagoːˈnistaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: an·ta·gō·nis·tā — morphologica: ant-agonist-a
Usus +/-
Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

  • Itaque cupidus cognoscendi quaecunque sint ea, magnopere oro, ut, si commode fieri possit, cras unas a te accipiam, in quibus horrendum carmen de antagonista meo celatum me non habeas, et si in promtu sint cuicuimodi excerpta illa Statiana mittas. —Sylloge epistolarum a viris illustribus scriptarum Iusti Lipsii (1547-1606). Epistola CCCXXXVI. Iohannes Fridericus Gronovius et Claudio Salmasio. Leidum.

Dacoromane +/-

antagonista +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
antagonista casus nominativus/accusativus singularis articulatus · genus femininum adiectivi antagonist
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /antagoˈnista/
Syllabificatio phonetica: an·ta·go·nis·ta — morphologica: ant-agonist-a