commutabit

Discretiva

commutabit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
commūtābit	tertia singularis	futurum	activa	indicativus	commūtō (commūtāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kommuːˈtaːbit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·bit — morphologica: com-mut-abit