Discretiva

  condite dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

condite +/-

Proprietates grammaticales1 +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
condite secunda pluralis praesens activa imperativus condō (condere)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈkondite/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·di·te — morphologica: cond-ite
Proprietates grammaticales2 +/-
Forma Modus flexurae originis
condite casus vocativus singularis · genus masculinum participii conditus
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈkondite/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·di·te — morphologica: condit-e

condīte +/-

Proprietates grammaticales1 +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
condīte secunda pluralis praesens activa imperativus condiō (condīre)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /konˈdiːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·dī·te — morphologica: cond-ite
Proprietates grammaticales2 +/-
Forma Modus flexurae originis
condīte casus vocativus singularis · genus masculinum participii condītus
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /konˈdiːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·dī·te — morphologica: condit-e