condite
Discretiva
condite dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
condite +/-
Proprietates grammaticales1 +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
condite | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | condō (condere) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈkondite/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·di·te — morphologica: cond-ite
Proprietates grammaticales2 +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
condite | casus vocativus singularis · genus masculinum | participii conditus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈkondite/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·di·te — morphologica: condit-e
condīte +/-
Proprietates grammaticales1 +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
condīte | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | condiō (condīre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /konˈdiːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·dī·te — morphologica: cond-ite
Proprietates grammaticales2 +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
condīte | casus vocativus singularis · genus masculinum | participii condītus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /konˈdiːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·dī·te — morphologica: condit-e