constaturam
Discretiva
constaturam dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cōnstatūram | casus accusativus singularis · genus femininum | participii cōnstatūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /koːnstaˈtuːram/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·s·ta·tū·ram — morphologica: con-stat-ur-am
Loci +/-
Lucius Annaeus Seneca -3/+65 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Neronem caesarem de clementia. (Universitas Turicensis): Tomus / Liber 1. 19, versus 3 — constaturam
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: constaturam.