Appellatio pronuntiatusque
+/-
- Syllabificatio phonetica: con·tem·plā·trīx — morphologica: con-templa-trix
- ← Latine: contemplātor
contemplātr|īx, -īcis fem. [1][2][3][4]
- Quae contemplātur
| Quae contemplatur | dilatare ▼ |
| Quae contemplatur | collabi ▲ |
|
|
|
|
Apuleius
ca. 125-170
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas postclassica
saec. II.
- Hinc rhetoricae duae sunt apud eum partes, quarum una est disciplina contemplatrix bonorum, iusti tenax, apta et conveniens cum secta eius qui politicus vult videri; alia vero adulandi scientia est, captatrix verisimilium, usus nulla ratione collectus – sic enim ἄλογον τριβὴν elocuti sumus -, quae persuasum velit quod docere non valeat. —De Platone et eius dogmate Apulei [5][6]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 830 — “CONTEMPLĀTRIX, īcis, f. 3.”
- ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 637 — “contemplātrīx, īcis, f. [contemplator]”
- ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — contemplātrīx, īcis, f. (Femin. zu contemplator) (tom. 1, p. 1594)
- ↑ 4.0 4.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — contemplatrix
- ↑ 5.0 5.1 Apuleius - De Platone et eius dogmate. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Sectio 8 — contemplatrix
- ↑ 6.0 6.1 Vicicitatio: contemplatrix.
