Discretiva

  crediture dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
crēditūre casus vocativus singularis · genus masculinum participii crēditūrus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /kreːdiˈtuːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: crē·di·tū·re — morphologica: credit-ure