crucum
Discretiva
crucum dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
crucum | casus genitivus pluralis | substantivi crux |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈkrukum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cru·cum — morphologica: cruc-um
Loci +/-
Q. Septimius Florens Tertullianus ca. 150-230 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Quintus Septimius Florens Tertullianus - Apologeticum. (The Latin Library): Capitulum XVI — crucum
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: crucum.