disturbabimus

Discretiva

disturbabimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbābimus	prima pluralis	futurum	activa	indicativus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturˈbaːbimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·bi·mus — morphologica: dis-turb-abimus