disturbate
Discretiva
disturbate dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
disturbāte +/-
Proprietates grammaticales1 +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
disturbāte | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | disturbō (disturbāre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /disturˈbaːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·te — morphologica: dis-turb-ate
Proprietates grammaticales2 +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
disturbāte | casus vocativus singularis · genus masculinum | participii disturbātus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /disturˈbaːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·te — morphologica: dis-turbat-e
Italice +/-
disturbate +/-
Proprietates grammaticales1 +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
disturbate | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | disturbare |
disturbate | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | disturbare |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /disturˈbate/ - Syllabificatio phonetica: di·stur·ba·te — morphologica: dis-turb-ate
Proprietates grammaticales2 +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
disturbate | forma pluralis · genus femininum | adiectivi disturbato |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /disturˈbate/ - Syllabificatio phonetica: di·stur·ba·te — morphologica: dis-turbat-e