Discretiva

  dividendas dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
dīvidendās casus accusativus pluralis · genus femininum gerundivi dīvidendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /diːwiˈdendaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·den·dās — morphologica: di-vid-end-as

Loci

+/-
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Non pridem adportari et Indicum coeptum est, cuius pretium Ж VII. ratio in pictura ad incisuras, hoc est umbras dividendas ab lumine. — Est et vilissimum genus lomenti, quod tritum vocant, quinis assibus aestimatum. Caerulei sinceri experimentum in carbone ut flagret; fraus viola arida decocta in aqua sucoque per linteum expresso in cretam Eretriam. vis in medicina ut purget ulcera; itaque et emplastris adiciunt, item causticis. teritur autem difficillime. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 33, cap. 57, [163] — dividendas
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dividendas.