emittetis

Discretiva

emittetis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēmittētis	secunda pluralis	futurum	activa	indicativus	ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eːmitˈteːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·mit·tē·tis — morphologica: e-mitt-etis