Appellatio pronuntiatusque
+/-
Syllabificatio phonetica: er·rō — morphologica: err-o
Notatio
+/-
← a lingua Protoitalica: *erzāō ← a lingua Protoindoeuropaea: *h₁ers-
Verbum temporale
+/-
err |ō, -āre, -āvī, -ātum [1] [2] [3] [4] [5]
Libere ultroque et nullo sibi proposito itineris fine vagari. [1]
Incertus viae ignarusque huc illuc ferri. [1]
(Translate ) a vero deflectere, falli. [1]
Coniugatio
+/-
Verbum finitum
Verbum infinitum
Dictiones derivatae
+/-
Composita
aberrō , aberrāre
aderrō , aderrāre
circumerrō , circumerrāre
coerrō , coerrāre
deerrō , deerrāre
exerrō , exerrāre
inerrō , inerrāre
intererrō , intererrāre
oberrō , oberrāre
pererrō , pererrāre
suberrō , suberrāre , sumerrō , sumerrāre
Translationes
+/-
Libere ultroque et nullo sibi proposito itineris fine vagari dilatare ▼
Libere ultroque et nullo sibi proposito itineris fine vagari collabi ▲
Incertus viae ignarusque huc illuc ferri dilatare ▼
Incertus viae ignarusque huc illuc ferri collabi ▲
A vero deflectere, falli dilatare ▼
A vero deflectere, falli collabi ▲
Nomen substantivum
+/-
err |ō, -ōnis masc. [6] [7] [8] [9] [10]
√ Qui errat, vagabundus homo, errans.
Declinatio
+/-
Dictiones derivatae
+/-
Translationes
+/-
Discretiva
erro dictio est in variis linguis:
Formae affines
+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma
Persona
Tempus
Vox
Modus
Verbum
erro
prima singularis
praesens
activa
indicativus
errar
Appellatio pronuntiatusque
+/-
Syllabificatio phonetica: er·ro — morphologica: err-o
Proprietates grammaticales
+/-
Forma
Persona
Tempus
Vox
Modus
Verbum
erro
prima singularis
praesens
activa
indicativus
errare
Appellatio pronuntiatusque
+/-
Syllabificatio phonetica: er·ro — morphologica: err-o
Proprietates grammaticales
+/-
Forma
Persona
Tempus
Vox
Modus
Verbum
erro
prima singularis
praesens
activa
indicativus
errar
Appellatio pronuntiatusque
+/-
Syllabificatio phonetica: er·ro — morphologica: err-o
Fontes
↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II , p. 298 — “ERRO, as, āvi, ātum, are, 1.”
↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I , p. 950 — “1. erro, āvī, ātum, 1. v. n. et a.”
↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 1. erro, āvī, ātum, āre (ahd. irr(e)ōn, irren) (tom. 1, p. 2458)
↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — errare
↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — ERRO200
↑ 6.0 6.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II , p. 299 — “ERRO, ōnis, m. 3.”
↑ 7.0 7.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I , p. 951 — “2. erro, ōnis, m. [1. erro]”
↑ 8.0 8.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 2. erro, ōnis, m. (1. erro) (tom. 1, p. 2458)
↑ 9.0 9.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — erro
↑ 10.0 10.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — ERRO100