fletur
Discretiva
fletur dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
flētur | tertia singularis | praesens | passiva | indicativus | fleō (flēre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈfleːtur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: flē·tur — morphologica: fl-etur
Loci +/-
M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 |
Apuleius ca. 125-170 |
Franciscus Petrarca 1304-1374 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Latinitas humanistica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber primus, IV. [28] — fletur
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: fletur.
- ↑ 3.0 3.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber IV. Capitulum XXXIII. Versus 3 — fletur
- ↑ 4.0 4.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 15: [De amissione temporis] — fletur