fugias

Discretiva

fugias dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugiās	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈfugiaːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gi·ās — morphologica: fugi-as