fugiebamus

Discretiva

fugiebamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
fugiēbāmus	prima pluralis	imperfectum	activa	indicativus	fugiō (fugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /fugieːˈbaːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: fu·gi·ē·bā·mus — morphologica: fugi-ebamus