ignis

Latine +/-

Ignis

Appellatio pronuntiatusque +/-

ignis

API: /ˈiŋnis/

(classice)

ignis

API: /ˈiɲɲis/

(ecclesiastice)

Syllabificatio phonetica: ig·nis — morphologica: ign-is

¶ i longa in hoc verbo (īgnis) testificata est in epigraphia, sed etymologia et posterior historia verbi non permittunt hanc appellationem in loquella usuali.

Notatio +/-

← A lingua prisca Indoeuropaea *egni-.

Nomen substantivum +/-

īgn|is, -is masc.

Evolutio lucis calorisque in combustione corporum; combustio.

Declinatio +/-

f.	sing.	plur.
nom.	īgnis	īgnēs	I
gen.	īgnis	īgnium	II
dat.	īgnī	īgnibus	III
acc.	īgnem	īgnēs īgnīs	IV
abl.	īgne īgnī	īgnibus	VI
voc.	īgnis	īgnēs	V

Dictiones collatae +/-

Collocationes

Antonyma · contraria

aqua

Translationes +/-

Evolutio lucis calorisque in combustione corporum

Anglice: fire (en)
Bohemice: oheň (cs) m
Dacoromane: foc (ro) n
Francogallice: feu (fr) m
Germanice: Feuer (de) n
Graeca Antiqua: πῦρ n ‎(pŷr)
Hispanice: fuego (es) m
Iaponice: 火 (ja) ‎(hi)

Islandice: eldur (is) m
Kyrgesse: от (ky) ‎(ot)
Lusitane: fogo (pt) m
Neograece: φωτιά (el) ‎(fotiá)
Polonice: ogień (pl) m
Ruthenice: огонь (ru) m ‎(ogonʹ)
Turcice: ateş (tr)
Usbece: o't (uz)