inducenti
Discretiva
inducenti dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
indūcentī +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
indūcentī | casus dativus singularis | participii indūcēns |
indūcentī | casus ablativus singularis | adiectivi indūcēns |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /induːˈkentiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: in·dū·cen·tī — morphologica: in-duc-ent-i
Italice +/-
inducenti +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
inducenti | forma pluralis | adiectivi inducente |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /induˈt͡ʃɛnti/ - Syllabificatio phonetica: in·du·cen·ti — morphologica: in-ducent-i
Loci +/-
Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas nova
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Figuratio Aristotelici Physici auditus (Universitas Turicensis): Liber IV. Cap. I. [Art. II] — inducenti
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: inducenti.