moneamus

Discretiva

moneamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
moneāmus	prima pluralis	praesens	activa	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moneˈaːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·ne·ā·mus — morphologica: mon-eamus