Latine +/-

Appellatio +/-

 API: /ˈpen.doː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pen·dō — morphologica: pend-o

Verbum temporale +/-

pend|ō, -ere, pependī, pēnsum

  1. (Trans.) in libra suspensus esse
  2. (Intrans., p.class.) pondus habere

Coniugatio +/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
pend- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. pendō pendam   pendēbam penderem pendam  
II. sing. pendis pendās pende! pendēbās penderēs pendēs penditō!
III. sing. pendit pendat   pendēbat penderet pendet penditō!
I. plur. pendimus pendāmus   pendēbāmus penderēmus pendēmus  
II. plur. penditis pendātis pendite! pendēbātis penderētis pendētis penditōte!
III. plur. pendunt pendant   pendēbant penderent pendent penduntō!
Thema Vox passiva
pend- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. pendor pendar   pendēbar penderer pendar  
II. sing. penderis pendāris pendere! pendēbāris penderēris pendēris penditor!
III. sing. penditur pendātur   pendēbātur penderētur pendētur penditor!
I. plur. pendimur pendāmur   pendēbāmur penderēmur pendēmur  
II. plur. pendiminī pendāminī pendiminī! pendēbāminī penderēminī pendēminī
III. plur. penduntur pendantur   pendēbantur penderentur pendentur penduntor!
Thema Vox activa
pepend- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. pependī pependerim pependeram pependissem pependerō
II. sing. pependistī pependeris pependerās pependissēs pependeris
III. sing. pependit pependerit pependerat pependisset pependerit
I. plur. pependimus pependerimus pependerāmus pependissēmus pependerimus
II. plur. pependistis pependeritis pependerātis pependissētis pependeritis
III. plur. pependērunt pependerint pependerant pependissent pependerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
pendere pependisse pēnsūrum,
-am, -um esse
pendēns   pēnsūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
pendī pēnsum,
-am, -um esse
pēnsum īrī   pēnsus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
pendendī pendendus, -a, -um pēnsum pēnsū

Dictiones collatae +/-

Dictiones derivatae +/-

Composita

Translationes +/-

In libra suspensus essedilatare ▼
In libra suspensus essecollabi ▲
Pondus haberedilatare ▼
Pondus haberecollabi ▲

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (48 a.C.n. / 706 a.u.)

  • quantis curis conficiar etsi profecto vides, tamen cognosces ex Lepta et Trebatio. maximas poenas pendo temeritatis meae quam tu prudentiam mihi videri vis; neque te deterreo quo minus id disputes scribasque ad me quam saepissime. non nihil enim me levant tuae litterae hoc tempore. per eos qui nostra causa volunt valentque apud illum diligentissime contendas opus est, per Balbum et Oppium maxime, ut de me scribant quam diligentissime. oppugnamur enim, ut audio, et a praesentibus quibusdam et per litteras. Iis ita est occurrendum ut rei magnitudo postulat. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber undecimus. Ep. 8 [1] — pendo
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pendo.