petiturum
Discretiva
petiturum dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
petītūrum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii petītūrus |
petītūrum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii petītūrus |
petītūrum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii petītūrus |
petītūrum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii petītūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /petiːˈtuːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pe·ti·tū·rum — morphologica: petitur-um
Loci +/-
M. Tullius Cicero -106…-43 | Titus Livius -58/+17 | Quintus Curtius Rufus ca. 50 | |||||||||||||||||||||
antiq. | class. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Brutus. (The Latin Library): 5 [18] — petiturum
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: petiturum.
- ↑ 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXIV, caput 60, [5] — petiturum
- ↑ 4.0 4.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IV. Capitulum IX, [2] — petiturum