pingitur

Discretiva

pingitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pingitur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	pingō (pingere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpingitur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pin·gi·tur — morphologica: ping-itur