praecurrere
Discretiva
praecurrere dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
praecurrere | secunda singularis | praesens | passiva | imperativus | praecurrō (praecurrere) |
praecurrere | —
|
praesens | activa | infinitivus | praecurrō |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /prae̯ˈkur.rere/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·cur·re·re — morphologica: prae-curr-ere
Loci +/-
M. Tullius Cicero -106…-43 | T. Lucretius Carus –95…–55 | Quintus Horatius Flaccus -65…-8 |
M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 |
Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | class. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas nova
Fontes
- ↑ Marcus Tullius Cicero - De oratore. (The Latin Library): Liber secundus. 213 [230] — praecurrere
- ↑ 2.0 2.1 Titus Lucretius Carus - De rerum natura libri sex. (Teubner, Lipsiae MCMLXIX). Liber primus, versus 371 — praecurrere
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Vicicitatio: praecurrere.
- ↑ 4.0 4.1 Quintus Horatius Flaccus - Epistularum libri II. (Bibliotheca Augustana): Liber I. Epistula X. Versus 33 — praecurrere
- ↑ 5.0 5.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber septimus, IV. [25] — praecurrere
- ↑ 6.0 6.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Cantus Circaeus (Universitas Turicensis): Dialogus primus. [Interloquunt Circe et Moeris] — praecurrere