profutura
Discretiva
profutura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-prōfutūra
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
prōfutūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii prōfutūrus |
prōfutūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii prōfutūrus |
prōfutūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii prōfutūrus |
prōfutūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii prōfutūrus |
prōfutūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii prōfutūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /proːfuˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prō·fu·tū·ra — morphologica: pro-futur-a
prōfutūrā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
prōfutūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii prōfutūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /proːfuˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prō·fu·tū·rā — morphologica: pro-futur-a