putabit

Discretiva

putabit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putābit	tertia singularis	futurum	activa	indicativus	putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /puˈtaːbit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·tā·bit — morphologica: put-abit