Discretiva

  putate dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales1 +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
putāte secunda pluralis praesens activa imperativus putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /puˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·tā·te — morphologica: put-ate

Proprietates grammaticales2 +/-

Forma Modus flexurae originis
putāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii putātus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /puˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·tā·te — morphologica: putat-e