Discretiva

  quaerendos dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
quaerendōs casus accusativus pluralis · genus masculinum gerundivi quaerendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kwae̯ˈrendoːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: quae·ren·dōs — morphologica: quaer-end-os

Loci

+/-
Titus Livius -58/+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Priverni igitur hostes populi Romani quaerendos persequendosque esse, qui simul a Fundanis ac Romanis utriusque patriae immemores defecerint: Fundanis pace esse et animos Romanos et gratam memoriam acceptae civitatis. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber VIII, caput 19, [11] — quaerendos
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: quaerendos.