rettulimus

Discretiva

rettulimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
rettulimus	prima pluralis	perfectum	activa	indicativus	referō (referre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /retˈtulimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ret·tu·li·mus — morphologica: ret-tul-imus

Formae aliae

• retulimus

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Obit<er> et odorati iunci medicinae dicentur, quoniam et in * * * Syria Coele, ut suo loco rettulimus, nascitur. laudatissimus ex Nabataea cognomine teuchitis, proximus Babylonius, pessimus ex Africa ac sine odore. —Naturalis historia Plinii