Discretiva

  servaverimus dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servāverimus prima pluralis perfectum activa coniunctivus servō (servāre)
servāverimus prima pluralis futurum exactum activa indicativus servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /serwaːˈwerimus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vā·ve·ri·mus — morphologica: servav-erimus

Usus +/-

Latinitas humanistica

saec. XV.

  • Admirabuntur fortasse complures diserti et Latinae linguae censores quod vim proprietatemque verborum Latinorum non usquequaque servaverimus, quodque plura admiscuerimus nova vocabuli quae latinius dici potuissent. —Epistola Augustini Picolominei (c.1436-1496)