servavisse
Discretiva
servavisse dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
servāvisse | —
|
perfectum | activa | infinitivus | servō (servāre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /serwaːˈwisse/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ser·vā·vis·se — morphologica: servav-isse
Formae aliae +/-
Loci +/-
P. Cornelius Tacitus ca. 116 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber I. [80] — servavisse
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: servavisse.