soluture

Discretiva

soluture dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
solūtūre	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii solūtūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /soluːˈtuːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: so·lū·tū·re — morphologica: solut-ur-e