Discretiva

  sulphure dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

  • sulphure — casus ablativus singularis vocis sulphur

Loci +/-

Latinitas postclassica +/-

saec. V.

  • aspergendum denique corpus struthio, nitro, sulphure et his aspersionibus, quae ob pruritum corporis adinuentae sunt, a Graecis sympasmata appellata. —Tardarum passionum libri V Caelii Aureliani [1]

Fontes

  1. Caelius Aurelianus, Tardarum passionum libri V (Corpus medicorum latinorum, VI.1, ed. Gerhard Bendz, Berolini in aedibus Academiae Scientiarum, Pars I: MXM, Pars II: MMII). Liber tertius, caput V, p. [73] — sulphure