supererant

Discretiva

supererant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
supererant	tertia pluralis	imperfectum	activa	indicativus	supersum (superesse)

Appellatio pronuntiatusque

API: /suˈpererant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: su·per·e·rant — morphologica: super-erant

Loci

Quintus Curtius Rufus ca. 50

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Quod ubi videre, qui caedi supererant, tumulum paulo quam cetera editiorem capiunt; quos Spitamenes fame in deditionem subacturus obsedit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi