superero

Discretiva

superero dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
supererō	prima singularis	futurum	activa	indicativus	supersum (superesse)

Appellatio pronuntiatusque

API: /suˈpereroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: su·per·e·rō — morphologica: super-ero