Discretiva

  superesset dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
superesset tertia singularis imperfectum activa coniunctivus supersum (superesse)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /superˈesset/(classice)
Syllabificatio phonetica: su·per·es·set — morphologica: super-esset

Loci +/-

Quintus Curtius Rufus ca. 50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

{{exempla|Latinitas Romana| saec. I.

  • Iamque linquente animo suis praecepit, ut, donec lucis aliquid superesset, fugientium tergis inhaererent; ipse exhaustis etiam animi viribus in castra se recepit ‹ibique diei› reliquum substitit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VII. Capitulum IX, [14] — superesset
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: superesset.