tectum
Latine +/-
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈteːktum/, [ˈteːktũ] (classice) - Syllabificatio phonetica: tēc·tum — morphologica: tect-um
Notatio +/-
Nomen substantivum +/-
tēct|um, -ī neut.
Declinatio +/-
n. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | tēctum | tēcta | I |
gen. | tēctī | tēctōrum | II |
dat. | tēctō | tēctīs | III |
acc. | tēctum | tēcta | IV |
abl. | tēctō | tēctīs | VI |
voc. | tēctum | tēcta | V |
Dictiones collatae +/-
Dictiones derivatae +/-
Translationes +/-
Discretiva
tectum dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
tēctum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | tegō (tegere) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
tēctum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii tēctus |
tēctum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii tēctus |
tēctum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii tēctus |
tēctum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii tēctus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈteːktum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: tēc·tum — morphologica: tect-um
Fontes
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 673 — TECTUM, i, n.