terminaturi
Discretiva
|
terminaturi dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| terminātūrī | casus genitivus singularis · genus masculinum | participii terminātūrus |
| terminātūrī | casus genitivus singularis · genus neutrum | participii terminātūrus |
| terminātūrī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii terminātūrus |
| terminātūrī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii terminātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /terminaːˈtuːriː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ter·mi·nā·tū·rī — morphologica: terminat-ur-i
