Latine +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈtrak.toː/(classice)
Syllabificatio phonetica: trac·tō — morphologica: tract-o

Notatio +/-

(Frequentat. a Latine: trahō (trahere).

Verbum transitivum +/-

tract|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]

  1. √ Saepe lubensque trahere, vi trahere.
  2. Frequenter tangere, manu versare.

Coniugatio +/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
tract- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. tractō tractem   tractābam tractārem tractābō  
II. sing. tractās tractēs tractā! tractābās tractārēs tractābis tractātō!
III. sing. tractat tractet   tractābat tractāret tractābit tractātō!
I. plur. tractāmus tractēmus   tractābāmus tractārēmus tractābimus  
II. plur. tractātis tractētis tractāte! tractābātis tractārētis tractābitis tractātōte!
III. plur. tractant tractent   tractābant tractārent tractābunt tractantō!
Thema Vox passiva
tract- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. tractor tracter   tractābar tractārer tractābor  
II. sing. tractāris tractēris tractāre! tractābāris tractārēris tractāberis tractātor!
III. sing. tractātur tractētur   tractābātur tractārētur tractābitur tractātor!
I. plur. tractāmur tractēmur   tractābāmur tractārēmur tractābimur  
II. plur. tractāminī tractēminī tractāminī! tractābāminī tractārēminī tractābiminī
III. plur. tractantur tractentur   tractābantur tractārentur tractābuntur tractantor!
Thema Vox activa
tractāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. tractāvī tractāverim tractāveram tractāvissem tractāverō
II. sing. tractāvistī tractāveris tractāverās tractāvissēs tractāveris
III. sing. tractāvit tractāverit tractāverat tractāvisset tractāverit
I. plur. tractāvimus tractāverimus tractāverāmus tractāvissēmus tractāverimus
II. plur. tractāvistis tractāveritis tractāverātis tractāvissētis tractāveritis
III. plur. tractāvērunt tractāverint tractāverant tractāvissent tractāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
tractāre tractāvisse tractātūrum,
-am, -um esse
tractāns   tractātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
tractārī tractātum,
-am, -um esse
tractātum īrī   tractātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
tractandī tractandus, -a, -um tractātum tractātū

Dictiones collatae +/-

Synonyma

  1. rapere
  2. attrectare, contrectare

Dictiones derivatae +/-

Translationes +/-

Saepe lubensque trahere, vi traheredilatare ▼
Saepe lubensque trahere, vi traherecollabi ▲
Frequenter tangere, manu versaredilatare ▼
Frequenter tangere, manu versarecollabi ▲

Discretiva

  tracto dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
tractō casus dativus singularis · genus masculinum participii tractus
tractō casus ablativus singularis · genus masculinum participii tractus
tractō casus dativus singularis · genus neutrum participii tractus
tractō casus ablativus singularis · genus neutrum participii tractus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈtrak.toː/(classice)
Syllabificatio phonetica: trac·tō — morphologica: tract-o

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca
–3…+65
C. Plinius Secundus
23–79
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Tu vero, inquam, vel audire vel dicere; nec enim, id quod recte existimas, oratoria illa studia deserui, quibus etiam te incendi, quamquam flagrantissumum acceperam, nec ea, quae nunc tracto, minuunt, sed augent potius illam facultatem. Nam cum hoc genere philosophiae, quod nos sequimur, magnam habet orator societatem; subtilitatem enim ab Academia mutuatur et ei vicissim reddit ubertatem orationis et ornamenta dicendi. —De fato Ciceronis [6][7]

class.

  • Non ad exercendum verba diutius hoc idem tracto, sed ut cognata esse ista et eiusdem notae ac naturae probem. Fulmen est quiddam plus quam fulguratio. Vertamus istud: fulguratio est paene fulmen. —Naturales quaestiones Senecae [8][7]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • verum ut illa sola iniuria aestimetur, quis hunc iure felicem dixerit, periclitatum ad libidinem inimici, nec Africani saltem, perire? quos hostes vicisse tanti fuit? aut quos non honores currusque illa sua violentia fortuna retroegit, per mediam urbem censore tracto – etenim sola haec morandi ratio fuerat –, tracto in Capitolium idem, in quod triumphans ipse deorum exuviis ne captivos quidem sic traxerat? —Naturalis historia Plinii [9]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 760 — “TRACTO, as, āvi, ātum, are, a. 1. (frequentat. a traho)”
  2. 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 466 — “tracto, āvī, ātum, 1. v. intens. a. [traho]”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — tracto, āvī, ātum, āre (Frequ. von traho) (tom. 2, p. 3164)
  4. 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)tractare
  5. 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)tracto
  6. 6.0 6.1 Marcus Tullius Cicero - De fato. (The Latin Library): II. [3] — tracto
  7. 7.0 7.1 7.2 Vicicitatio: tracto.
  8. 8.0 8.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 2. 21, versus 4 — tracto
  9. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 45, [145] — tracto