transitus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈtraːnsitus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trāns·i·tus — morphologica: trans-it-us

Notatio

← Latine: trānseō (trānsīre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
trānsitus	—	perfectum	passiva	participium­	nominativo	trānseō (trānsīre)

Translationes

Participium	dilatare ▼

Participium	collabi ▲

Anglice: traversed (en); surpassed (en), exceeded (en); transitioned (en) Germanice: hinübergegangen (de), überschritten (de), transitiert (de)

Nomen substantivum

Transitus, locus qua transiri potest.

trānsit|us, -ūs masc.

1. Actus transeundi, ire trans aliquod locum.
2. Locus quo aliquid transitur.

Dictiones collatae

Synonyma

1. trānsitiō

Translationes

Actus transeundi, ire trans aliquod locum	dilatare ▼

Actus transeundi, ire trans aliquod locum	collabi ▲

Anglice: transition (en) Germanice: Übergang (de) m, Übertritt (de) m, Passage (de) f

Locus quo aliquid transitur	dilatare ▼

Locus quo aliquid transitur	collabi ▲

Anglice: passage (en), corridor (en) Germanice: Gang (de) m, Durchgang (de) m, Korridor (de) m, Pass (de) m

Discretiva

transitus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

trānsitūs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
trānsitūs	casus genitivus singularis	substantivi trānsitus
trānsitūs	casus nominativus pluralis	substantivi trānsitus
trānsitūs	casus accusativus pluralis	substantivi trānsitus
trānsitūs	casus vocativus pluralis	substantivi trānsitus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈtraːnsituːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trāns·i·tūs — morphologica: trans-it-us

Loci

Latinitas Romana

class.

• igitur in suo quaeque motu naturam suam exercent, quod manifestum Saturni maxime transitus imbribus faciunt. —Naturalis historia Plinii
• Nam neque ex salubri loco in gravem, neque ex gravi in salubrem transitus satis tutus est. —De Medicina Celsi