Discretiva

  uno dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
ūnō casus ablativus singularis · genus masculinum adiectivi ūnus
ūnō casus ablativus singularis · genus neutrum adiectivi ūnus

Appellatio +/-

 API: /ˈuːnoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ū·nō — morphologica: un-o

Loci +/-

Vitruvius
ca. -80…-15
P. Ovidius Naso
-42...+18
Petronius Arbiter
ca. 14-66
C. Plinius Secundus
23-79
Demetrius Cantemir
1674-1723
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 30–22 a.C.n.)

  • Cum camerae politae fuerint, sub eas coronae sunt subiciendae, quas maxime tenues et subtiles oportere fieri videbitur; cum enim grandes sunt, pondere deducuntur nec possunt se sustinere. In hisque minime gypsum debet admisceri, sed ex creto marmore uno tenore perduci, uti ne praecipiendo non patiatur uno tenore opus inarescere. Etiamque cavendae sunt in cameris priscorum dispositiones, quod earum planitiae coronarum gravi pondere inpendentes sunt periculosae. —De architectura Vitruvii [1][2]

class.  (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • Tu mihi, tu certe, memini, Graecine, negabas
uno posse aliquem tempore amare duas.
per te ego decipior, per te deprensus inermis –
ecce, duas uno tempore turpis amo!
utraque formosa est, operosae cultibus ambae;
artibus in dubio est haec sit an illa prior.
pulchrior hac illa est, haec est quoque pulchrior illa;
et magis haec nobis, et magis illa placet! —Amores Ovidii Nasonis [3][2]

saec. I.

  • Hinc mercennarius tonsor ferramenta sua nobis et ipse armatus distribuit, illinc Tryphaenae familia nudas expedit manus, ac ne ancillarum quidem clamor aciem destituit, uno tantum gubernatore relicturum se navis ministerium denuntiante, si non desinat rabies libidine perditorum collecta. —Satyricon T. Petronii Arbitri [4][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • quae singula inprovidam mortalitatem involvunt, solum ut inter ista vel certum sit nihil esse certi nec quicquam miserius homine aut superbius. ceteris quippe animantium sola victus cura est, in quo sponte naturae benignitas sufficit, uno quidem vel praeferendo cunctis bonis, quod de gloria, de pecunia, ambitione superque de morte non cogitant. —Naturalis historia Plinii [5][2]

Latinitas nova

saec. XVIII.  (1714 p.C.n.)

  • In Bacoviensi agro haud procul ab urbe Totruss, salinae sunt abundantissimae, incolis ocna dictae. Ibi nulla arte ad purgandum sal opus est, si terram uno alterove cubito submoveas, purissimum, et christalli aut porphyri instar pellucidum sal, nullis terreis particulis interstinctum reperies. —Descriptio Moldaviae Demetrii Cantemir [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber septimus, 3. [3] — uno
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: uno.
  3. 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, 10, versus 2 — uno
  4. 4.0 4.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CVIII. — uno
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 6, [25] — uno
  6. 6.0 6.1 Demetrius CantemirDescriptio Moldaviae. (Universitas Turicensis): Prima pars – Geographica. Caput V – De montibus et mineris Moldaviae — uno