vanitas
Latine +/-
Notatio +/-
A vanus.
Nomen substantivum +/-
vānĭt|ās, -ātis fem.
- √ Status vanus; absentia substantiae; vacuum; praesertim veritatis.
- Vanitas rationis vel causae; futtilitas, frivolitas.
- Gloria vana; superbia propter rationes vanas; ostentatio.
Declinatio +/-
sing. | plur. | ||
---|---|---|---|
nom. | vānĭtās | vānĭtātēs | I |
gen. | vānĭtātis | vānĭtātum | II |
dat. | vānĭtātī | vānĭtātibus | III |
acc. | vānĭtātem | vānĭtātēs | IV |
abl. | vānĭtāte | vānĭtātibus | VI |
voc. | vānĭtās | vānĭtātēs | V |
Dictiones collatae +/-
Synonyma
Dictiones derivatae +/-
Collocationes
Translationes +/-
- √ vanité f
- √ Eitelkeit f
- √ vaidade f
- √ próżność f , zarozumialstwo n