veteraveramus

Discretiva

veteraveramus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
veterāverāmus	prima pluralis	plusquam perfectum	activa	indicativus	veterō (veterāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /weteraːweˈraːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·ve·rā·mus — morphologica: veterav-eramus