veteraverim

Discretiva

veteraverim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
veterāverim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	veterō (veterāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /weteˈraːwerim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·ve·rim — morphologica: veterav-erim