күн

Kyrgesse

Formae aliae

• Romanizatio: kün

Appellatio

•    

  
   API: /kʏn/

Nomen substantivum

күн (plur. күндөр)

1. dies (-ei, masc.)

Declinatio

	sing.
		III (suī)
nom.	күн	күнү
gen.	күндүн	күнүнүн
acc.	күндү	күнүнү
dat.	күнгө	күнүнө
loc.	күндө	күнүндө
abl.	күндөн	күнүнөн
	plur.
nom.	күндөр	күндөрү