ἕκτος

Graeca Antiqua

Formae aliae

• Romanizatio: hectos
• Notae Beta: E(/KTOS

Notatio

A lingua prisca Indeuropaea *s(v)ek-to-.

Nomen adiectivum

ἕκτ|ος, -η, -ον

1. sextus (-a, -um) || √ Qui quintum sequitur.

Declinatio

sg.	m	f	n		du.	m	f	n		pl.	m	f	n
nom.	ἕκτος	ἕκτη	ἕκτον		nom.	ἕκτω	ἕκτᾱ	ἕκτω		nom.	ἕκτοι	ἕκται	ἕκτα
gen.	ἕκτου	ἕκτης	ἕκτου		gen.	ἕκτοιν	ἕκταιν	ἕκτοιν		gen.	ἕκτων	ἕκτων	ἕκτων
dat.	ἕκτῳ	ἕκτῃ	ἕκτῳ		dat.	ἕκτοιν	ἕκταιν	ἕκτοιν		dat.	ἕκτοις	ἕκταις	ἕκτοις
acc.	ἕκτον	ἕκτην	ἕκτον		acc.	ἕκτω	ἕκτᾱ	ἕκτω		acc.	ἕκτους	ἕκτᾱς	ἕκτα
voc.	ἕκτε	ἕκτη	ἕκτον		voc.	ἕκτω	ἕκτᾱ	ἕκτω		voc.	ἕκτοι	ἕκται	ἕκτα

Dictiones derivatae

• Neograece: έκτος

Formae affines

• Neograece: ἕκτος — Vide s.v. έκτος.