ἵππος

Graeca Antiqua

Appellatio

• /híppos/ (prisce)
• /ˈippos/

Formae aliae

• Romanizatio: hippos
• Notae Beta: I(/PPOS

Notatio

Confer  𐀂𐀦  (i-quo), a lingua Mycenaea. A lingua prisca Indoeuropaea *ećvos, fortasse derivata a *ōću- "celer". Inexplicitum est ἱ pro *ἐ. Cognatum est Latine equus.

Nomen substantivum

ἵππ|ος, ὁ, ἡ comm.

1. equus

Declinatio

	sing.	dual.	plur.
nom.	ἵππος	ἵππω	ἵπποι
gen.	ἵππου	ἵπποιν	ἵππων
dat.	ἵππῳ	ἵπποιν	ἵπποις
acc.	ἵππον	ἵππω	ἵππους
voc.	ἵππε	ἵππω	ἵπποι